Een inkijk in de stagepraktijk: Bart op CSA De Molenkouter

In het kader van het leertraject Bio- & BD-Landbouw liep Bart Van Gotha een jaar lang stage op CSA De Molenkouter in Vinderhoute. Via deze stage zet hij een stap dichter in het realiseren van zijn droom: "Een plek creëren waar de groentenkweker en de groeteneter elkaar vinden, de worm de wortel vindt, de vogel de worm, het water zijn weg... Maar ook een plek waar de zoekende mens de zachte mens vindt, de groeiende mens de meer volgroeide mens."

Na 10jaar als psycholoog te hebben gewerkt kon ik de drang niet langer weerstaan om een nieuwe weg in te slaan.

Mijn droom? Een plek creëren waar de groentenkweker en de groeteneter elkaar vinden, de worm de wortel vindt, de vogel de worm, het water zijn weg... Maar ook een plek waar de zoekende mens de zachte mens vindt, de groeiende mens de meer volgroeide mens. Kortom, diversiteit op z'n best!

Hoe diverser, hoe boeiender, maar ook hoe complexer. Mijn weg zal nog even doorlopen maar de start van het parcours was alvast zeer interessant. Het voorbije jaar werkte ik op CSA 'de Molenkouter' en leerde ik er, van niemand minder dan boer Gert, over de 'bloemetjes en bijtjes', de 'groentjes en de mijtjes'... ! Met al z'n geduld, kennis en passie. Hij dompelde me onder in een eigenzinnig en, in mijn ogen, eigentijds verhaal van kleinschaligheid (een halve hectare!), diversiteit, intensiteit en het LEVENSbelang van een gezonde bodem. Ik maakte er kennis met compostmulching en diens voordelen, niet in het minst qua onkruidbeheersing. Ik maakte er kennis met het concept van niet-kerende bodembewerking, waarbij de wortels van de geoogste bloemkolen in de grond bleven en daar dienst deden als voeding voor het bodemleven. Ik leerde dat er op kleine schaal, grootse zaken kunnen worden gerealiseerd mits slimme, en op efficientie beruste keuzes. Zoals combinatieteelten, waarvoor hij inspiratie haalt uit de permacultuur. Een pakkettensysteem ipv zelfpluk, met 1 afhaalpunt, namelijk de ingang van z'n serre. Geen tijdsverlies of onkosten qua transport dus. Een kleinschaligheid die de nood aan zware, en dus kostelijke, mechanisatie beperkt. Z'n traktor, bleek een zitmaaier, z'n wasplaats een ongebruikte douche, z'n ploeg een woelvork... Een kleinschaligheid die dan weer minder beperkend is als je door serreteelten je seizoenen handig kan verlengen. Ik leerde ook dat zo'n serre geen steriele plek hoeft te zijn, doordat de aanplant van vaste planten, bloemen en bomen allerlei nuttige insecten aantrekt. Maar ook dat, zelfs al ben je kleinschalig en heb je schijnbaar makkelijker de touwtjes in handen, de natuur finaal de elasticiteit van die touwtjes zal bepalen...

En dàt er rek op zit, bleek o.m. bij het voornemen om minimaal bestrijdingsmiddelen te gebruiken. Ook al eet de ritnaald stuk voor stuk je jonge slaplantwortels op. Of uit de uitdaging om alles zelf op te kweken. Z'n 'plantencreche' vertoonde hier en daar nog wat kinderziektes... maar werden net als wijzelf matuurder met de dag.
Ja,ik ben nog steeds zoekend, maar het voorbije jaar absoluut ook gegroeid! 

Een volgende uitdaging? Samen met Ourobouros werk maken van de C van CSA. En voor eens niet de C van Corona, maar van Community, iets wat ik en velen van ons in meer of mindere mate net dòòr Corona hebben moeten missen. 
Landbouw als voedende brandstof voor een gemeenschap, een gemeenschap als dynamische motor voor de landbouw. 

Met o.m. het project Roots geven ze brandstof én zuurstof aan mensen met een burn-out. Het potentieel van dergelijke projecten lijkt me enorm en ik stel mezelf de ambitie om hier in de toekomst mee aan de slag te gaan! Alvast merci, Gert en Sofie!

 

Foto's en tekst: Bart Van Gotha
Bart zit in het
 tweede jaar van het leertraject biologische en biodynamische landbouw in Gent. Voor meer info over de opleiding, neem een kijkje op https://www.landwijzer.be/vorming/leertraject-biolandbouw

Naar overzicht nieuwsbrief oktober 2021