Edito december 2020

TRANSITIE …

In de voorbije maanden heeft in diverse netwerken de hoop geklonken dat de wereldwijde corona-crisis zou bijdragen aan een paradigma-shift, een transitie naar een andere, duurzamere en meer menswaardige samenleving.

Toch valt daar in onze brede maatschappij nog niet zoveel van te merken. We zijn deze dagen niet meer vrij een eigen mening te hebben over ziekte en gezondheid, leven en dood. Van een gelijkwaardige inspraak van alle burgers in het beleid is allerminst sprake, waardoor heel veel mensen ernstig lijden onder maatregelen die mits meer inspraak in veel opzichten met meer wijsheid zouden kunnen worden ingevuld en beter aan lokale situaties zouden kunnen worden aangepast. En hoewel de overheid noodpremies en vervangingsinkomens uitreikt om getroffen doelgroepen wat te compenseren, zijn veel mensen er financieel beroerd aan toe terwijl nog steeds grote vermogens onaangeroerd blijven en de opgebouwde schulden in de komende jaren door velen, die nu verliezen, weer zullen moeten worden aangevuld.

Ook in de landbouw hebben velen het moeilijk. Maar dat belet de grootste landbouworganisatie van ons land niet om triomfantelijk de rijkelijke winsten van de met haar structuur verweven holdings binnen te rijven (lees meer). Dit lijkt meer op goed georganiseerde transfers dan op transitie.

Is er reden tot pessimisme? Toch niet. Ik was in de afgelopen weken in verschillende fora betrokken bij verdiepend werk rond het vraagstuk hoe we in onze samenleving en organisaties vruchtbaar kunnen omgaan met de drie grote principes die ondertussen al ruim 200 jaar ervaren worden als essentieel voor een menswaardiger samenleving: vrijheid, gelijkwaardigheid en solidariteit. Het is hoopgevend dat juist nu meer mensen zich daarin verdiepen. Niet alleen dàt die waarden belangrijk zijn, maar ook waar en hoe we die gepast in de praktijk kunnen brengen. Want in crisissituaties, zoals deze waarin we ons bevinden, worden deze waarden nogal eens makkelijk aan de kant geschoven voor een acuut en zogenaamd hoger doel.

Zelden was een wakker en breed bewustzijn als bron voor een werkelijke transitie zo belangrijk als nu. De komende weken, waarin de impuls tot verdieping en verinnerlijking sterk aanwezig zal zijn, lenen zich ertoe om ons in die zin te voeden. Ik wens je op dit vlak een rijk gevulde feestdis!

Geert Iserbyt