Edito september 2022

De nazomer is altijd mijn favoriete periode van het jaar geweest. September voelt voor mij aan als het kleine moment dat we kennen tussen het in- en het uitademen.
Voor de groentenboeren komt die heerlijke overlap tussen zomer en herfstteelten: de top van de tomatenoogst is achter de rug, de pompoenen, de eerste herfstprei en de allereerste spruitjes komen eraan. De potstallen worden uitgemest om de beste composthopen op te zetten voor het komende groeiseizoen en de fruittelers zijn aan de oogst van appelen en peren begonnen.
In de natuur verliezen de eerste bomen hun bladeren en zorgen zo voor een dekentje van bladstrooisel om de bodem en haar bewoners te beschermen en te voeden.

Mijn start bij Landwijzer verbindt me met een nieuw soort seizoensritme. Hier voelt het alsof de wulpse lente aangebroken is; het hele team werkt immers in een cadans die ik herken van de mei-maanden op de boerderij. Onze strooisellaag bestaat uit een hele berg infomappen, officiële documenten, lijsten… Ik vertrouw erop dat deze papierberg ook de voorbereiding op een vruchtbaar jaar is.

Zowel de eerste-, tweede- als derdejaars zijn ondertussen begonnen aan hun leertraject en hun enthousiasme en dromen werken bijzonder aanstekelijk op mij en op de rest van het team.

Voor onze cursisten begint in september een zeker groeiseizoen waarin wensen een vorm krijgen, waarin onderzoek tot een plan leidt, waarin de vruchten geoogst worden die groeiden tijdens de opleiding.

Jan van Hulle