Edito maart 2021

Dankbaar

Het is deze dagen niet moeilijk om redenen te vinden om te klagen over de vele beperkingen die we ondergaan. In dergelijke omstandigheden is het goed om ook eens onze aandacht te richten op datgene waarvoor we dankbaar mogen zijn.

Veel biobedrijven hebben het voorbije jaar de vraag gevoelig zien stijgen, vooral in de korte keten. Op landbouwbedrijven gaat gewoonlijk in tijden van oorlog of pandemie het leven grotendeels gewoon verder en dat is ook nu het geval: het meebeleven van de seizoenen met een nakende lente na een koude winter, het plannen van het nieuwe seizoen, het voorzaaien, het eerste werk op het land, de zorg voor het vee, …

Vandana Shiva, de Indiase activiste, die strijdt voor zaad-autonomie en agro-ecologie, stelt terecht dat boeren zowat de laatste bevolkingsgroep vormen die nog een vrijheid en autonomie hebben behouden in de diepere zin van het woord. De vrijheid om je te verbinden met een plek en daar zorg voor te dragen. De vrijheid om open ruimte om je heen te hebben, de zon te zien op- en ondergaan, zelf je werk te organiseren op het ritme van de natuur, samen met anderen buiten te werken en te bouwen aan een gezond ecosysteem. De vrijheid ook om vanuit eigen ervaring te weten dat gezondheid, het eerste principe van de wereldwijde biobeweging, niet het resultaat is van de bestrijding van ziekte, maar van de verzorging in alle opzichten van een organisme. Dat is overigens wat ook de bijen ons subtiel duidelijk maken wanneer je ervoor kiest om natuurlijk te imkeren. Die autonomie als boer of boerin neemt nog toe wanneer je in contact staat met de mensen die eten van je land, waardoor je ook een eerlijk loon ontvangt voor de zorg die je pleegt.

Dat zijn dingen om in deze tijden dankbaar voor te zijn. En dat zien we ook bij onze cursisten, want ondanks de beperkingen die ook zij moeten ondergaan door de verplichte online lessen, is het feit dat ze nog steeds verder stage kunnen lopen bij zulke ‘vrije’ boeren. Een zegen, die niet enkel bijdraagt aan hun leerproces maar ook aan hun fysieke, emotionele en mentale gezondheid. Momenteel zouden heel wat mensen daar baat bij hebben.

Ik ben deze dagen ook bijzonder dankbaar voor de sterke bedrijfsplannen die onze 21 afstuderende 3e jaars cursisten van het Leertraject biologische landbouw eind februari hebben gepresenteerd. Hun projecten zijn de acupunctuurpunten van een nieuwe landbouwcultuur in het Vlaamse landbouwlandschap, dat door wetenschap, politiek en marktbelangen vervreemd is van z’n ware aard. Zij treden in de voetsporen van de eerste generatie Vlaamse bio-boeren die nu één na één, als pioniers van onze biobeweging, met pensioen gaan. Een groot deel van onze afstuderende boer(inn)en is al bezig zijn/haar project te realiseren. Binnenkort brengen we een overzicht van de nieuwe oogst !

Geert Iserbyt